دلنوشته های من

یه زمانی همینطوری سلام علیکی بود..

یکم گذشت یه کوچولو بیشتر از سلام احوال پرسی شد

کم کم مهم شد

...

بنا به دلایلی یه مدت هر دوطرف غیب شدن

باز هم بعد از مدتی یهو پیدا شدن

بعد از این وصال٬

بیشترتر صمیمی بودن

هرروز حرف میزدن

یکم بعد هرلحظه ای که میشد حرف میزدن

ولی...

اوضاع که همیشه نمیشه خوب بمونه

دوباره خراب شد :)

یکم کمتر..

یکم کمتر..

یهو یه طرف رابطه٬غیب شد 

شاید دلیلش واسه خودش موجّه بود

به طرف دوم حق انتخاب نداد :)

رفت...

چرا؟مجهول

تا کی؟؟مجهول

اصلا وصال دومی هست یا نه؟بازم مجهول

این طرف٬یکی داره بین این همه مجهول و منتظر موندن یا نموندن و کلی ابهام دیگه غرق میشه

اون طرف کجاست؟خب بازم مجهول ...

#شاید_پست_آخر

همه چيزمان شرطى شده !

زنگ بزنى ، زنگ ميزند !

پيغام بدهى ، پيغام ميدهد !

دلت تنگ شود ، دلش تنگ ميشود !

فقط اين دوست داشتنِ لعنتى ست

كه شاملِ هيچ بند و تبصره اى نميشود !

كه اگر بفهمد دوستش دارى ،

بار و بنديلش را جمع ميكند و ميرود !

اصلا بگذار ببینم تو نباشی چه اتفاقی می افتد مگر؟

صبح صبحانه ام را می خورم

با خیال آسوده به سر کار می روم

نهار که شد، یه دل سیر نهار می خورم 

شب که شد، شب؟

شب که بشود من بدون تو میميرم...

بی تو مهتاب شبی٬باز از آن کوچه گذشتم٬

همه تن چشم شدم٬خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم

در نهانخانه ی جانم٬گل یاد تو٬درخشید

باغ صد خاطره خندید

عطر صد خاطره پیچید؛

یادم آمد که شبی باهم از آن کوچه گذشتیم

پرگشودیم و در آن خلوت دل خواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

تو٬همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه٬محو تماشای نگاهت

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشهٔ ماه فروریخته در آب

شاخه ها دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید،تو به من گفتی:

-”از این عشق حذر کن!

لحظه ای چند...

کل شعر در ادامه مطلب

خیلی دلتنگم