رفتار ما با کلام الله
پسر گفت:بعد از فوت مادر کسی نبود که با تجربه هایش او را نصیحت کند و راه درست را به او نشان دهد او هم با دوستان ناباب آشنا شد ورفت
پدر تعجب کرد و گفت:چرا؟مگر نامه ای را که در آن از او خواستم از دوستان ناباب دوری گزیند و نشانه های خطا را برایش شرح دادم نخواندید؟؟!!
پسر گفت:نه
مرد گفت:خواهرت کجاست؟
پسر گفت:باهمان پسری که مدت ها خواستگارش بود ازدواج کرد و الان هم درزندگی بااو اسیر ظلم ورنج است.
پدر با تاثر گفت:او هم نامه مرا نخواند که درآن نوشتم این پسر آبرودار و خوشنامی نیست و دلایل منطقی ام را برایش توضیح داده بودم و اینکه من بااین ازدواج مخالفم؟
پسر گفت:نه...
الان به چی دارید فکر میکنید؟؟؟
به اینکه مقصر خود فرزندان بودند که به جای خواندن نامه،اونو میبوسیدن و به چشم میمالیدند و بااحترام درکیسه مخملی نگهداریش میکردند؟
به چیز درستی فکر میکنید.
پس حالا میتوانید ادامه ی صحبت های منو خووووب درک کنید
به حال آن خانواده فکر کردم و اینکه چگونه به راحتی همه فرصتهارا ازدست داده بودند.
سپس چشمم به قرآن روی طاقچه افتاد که در قوطی مخملی زیبایی قرار داشت.وای بر من...!!!
رفتار من با کلام الله مثل رفتار آن بچه ها با نامه های پدرشان است.
من هم قرآن را میبوسم
روی چشمم میگذارم
مورد احترام قرار میدهم
میبندم و در کتابخانه ام میگذارم و آن را نمیخوانم و از آنچه در اوست سودی نمیبرم،درحالیکه تمام آنچه که در آن است روش زندگی من است.
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
خبرنامه وب سایت:
تبادل لینک هوشمند 